Gregor i kod pazura Suzanne Collins

            Już ostatni raz miałam styczność z książkami z serii kronik podziemia autorstwa Suzanne Collins. Tak jak w poprzednich częściach głównymi bohaterami są: Gregor, Botka, Temp, Luksa, Hazard, Ares, Aurora, Riperd, Howard, Vikus oraz Solovet(dziadkowie Luksy i Hazarda). Tym razem mieszkańcy Podziemia starają się ukryć przed Naziemnym treść ostatniej przepowiedni Sandwicha. Niestety nie udaje im się to. Zresztą sama Nerissa zdradziła jej treść. Po tym, jak Gregor dowiedział się o czym jest przepowiednia postanowił na własną rękę opuścić Regalię by przyłączyć się do walki ze szczurami. Niestety gdy został przetransportowany ranny do zamku babka Luksy- Solovet- uwięziła go w lochu. Gdy Nerissa postanowiła podstępem uwolnić Gregora okazało się, że Botka została przeniesiona z przedszkola do sali szyfrów. Niestety jako trzylatka nie umiała pomóc mieszkańcom Podziemia złamać kodu, którego używali szczury.

W tym pomogła ludności Regali druga siostra wojownika- Lizzy. To właśnie dzięki niej zostały złamane wiadomości, które zaszyfrowały chrupacze. Radość nie trwała długo. Okazało się, że szczury wdarły się pod mury miasta. Zaczęła się ostatnia bitwa na Równinie Tartaru. W trakcie tej walki zginął Mortifer. Biały szczur, któremu Gregor uratował wcześniej życie. Niestety podczas zbrojnego starcia dwunastolatek stracił swojego zespolonego nietoperza Aresa. Jedyne co mu po nim pozostało to jego szpon w ręku. Po za tym, każdy myślał, że Riperd również zginą. Jednakże tak się niestało.

W trakcie dnia kapitulacji okazało się, że Riperd jednak przeżył oraz to, że jest niosącym pokuj z przepowiedni. Po tych wydarzeniach Gregor, Lizzy, Botka i ich rodzice wrócili do Nowego Yorku. Naziemny już wiedział, że widzi Luksę ostatni raz.

        Podsumowując ta część najmniej mi się podobała. Jest to spowodowane tym, że dwunastoletni chłopiec musiał brać udział w wojnie. A co najgorsze musiał zabijać. Całe szczęście to już ostatnia książka.

Pozdrawiam,

Czytająca Książki