We wspólnym rytmie Jojo Moyes

      To jest już czwarta książka Jojo Moyes, którą przeczytałam. Książka opowiada historię dwóch silnych kobiet: Natashy Macauley oraz Sarah Lachapelle. Pierwsza z nich jest prawniczką, która specjalizuje się w prawie nieletnich. Druga zaś ma tylko czternaście lat i wychowuje ją dziadek, który na samym początku książki dostaje wylewu. Główne bohaterki spotykają się pewnego razu w sklepie. Niespodziewały się jednak, że będą razem mieszkać. Tak się dzieje kiedy mąż Natashy namawia ją by zaopiekować się Sarah przez kilka tygodni dopóki stan dziadka dziewczyny się nie poprawi. Pobyt u rozstającego się małżeństwa przedłuża się. Niestety ani mąż Natashy- Mac- ani ona sama nie spodziewali się tego do czego była skłonna nastolatka by spełnić marzenie umierającego dziadka, który chciał by jego jedyna wnuczka była jeźdźcem elitarnej francuskiej szkoły jeździeckiej w Saumur o nazwie Le Cadre Noir. Postanowiła uciec z Anglii wraz ze swoim koniem Boo do Francji by uratować konia przed sprzedaniem go przez właściciela stajni, gdzie zwierze mieszkało. I udało im się to. Jednakże zarówno Natasha i Mac dowiedzieli się o tym co zaplanowała nastolatka postanowili ją znaleźć. W drodze spędzili w sumie kilka dni. Podczas ich podróży dowiedzieli się, że dziadek Sarah zmarł. Jednakże znaleźli ją w Saumur. Mimo umiejętności nie przyjęli jej do Le Cadre Noir. Dziewczynka była w tak strasznym szoku, że nie wiedziała co się dzieje. Jednakże postanowiła, że zostawi ukochanego konia akademii. Natasha i Mac byli bardzo zdziwieni, że chce wyjechać bez konia do Anglii. Jednakże pod wpływem rozmowy z prawniczką postanowiła zmienić zdanie.

      Podsumowując książkę na samym początku czytało mi się strasznie ciężko. Jednakże przez ostatnie godziny pochłonęłam aż dwieście pięćdziesiąt stron. Ale generalnie sądziłam, że książka będzie dużo lepsza. A co najbardziej mnie irytowało to, to że były cały czas przeplatane historie dwóch osób.

Pozdrawiam,

Czytająca Książki 1995