W końcu przed kilkoma minutami przeczytałam książkę autorstwa Tess Wakefield pod tytułem „Purpurowe serca”. Głównymi bohaterami są Cassie Salazar oraz Luke Morrow. Ona młoda dziewczyna ledwo wiążąca koniec z końcem, jak i również świeżo wykrytą cukrzycą. On zaś jest starszym szeregowym, który za kilka dni wyjeżdża na misję do Afganistanu. Oboje wpadają na pomysł by zawrzeć związek małżeński tylko z powodów finansowych. Cassie by mieć ubezpieczenie zdrowotne. Luke dlatego, że jego kolega z przeszłości zaczął go szantażować. Czy wspólny przyjaciel głównych bohaterów będzie im pomagał w tym szalonym pomyśle? Czy zespół Cassie podpisze kontrakt z wytwórnią płytową? Czy Luke odnajdzie w sobie siłę po postrzeleniu na misji? Czy najbliżsi Morrowa wybaczą mu błędy, które popełnił w przeszłości? Czy wyjdzie na jaw fikcyjne małżeństwo głównych bohaterów? Czy Cassie i Luke wyznaczą sobie miłość? Na te pytania musicie odpowiedzieć sobie sami czytając tą powieść.
Muszę przyznać, że bardzo chciałam tą książkę przeczytać przed obejrzeniem filmu. Ale przede wszystkim przed jutrzejszym Światowym Dniem Cukrzycy. Dla jednych jest dzień jak każdy inny. Ale nie dla wszystkich. Tak jak dla Cassie i dla mnie. Jednakże wracając do meritum. Książka autorstwa Tess Wakefield pod tytułem „Purpurowe serca” na samym początku czytało mi się dosyć ciężko. Ale oczywiście to się zmieniło. Ostatnie sto pięćdziesiąt stron czytałam z zapartym tchem. I muszę się przyznać, że bardzo się cieszę, że dotrwałam do końca. Bo jakbym przerwała to bym się nie dowiedziała jak się zakończy powieść. Z całego serca polecam Wam zapoznać się z tą książką gdyż się nie zawiedziecie jej treścią. A ja idę oglądać film.
Pozdrawiam,
Czytająca Książki 1995
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz